Ben, Biz ve Aşk

Ortalama bir yılı aşkın süredir yazamamanın verdiği özlem ile tüm bir yılı yazacakmışım gibi geliyor. Ancak sakin davranarak kısa geçmişle tekrar satırlar arasında dolaşmanın vaktinin geldiği aşikar. 2014 ün Temmuzuydu. Ramazan ayı girdiğinde Spor sevdamı manevi huzur ve bereket için yavaşlatıp çok sevdiğim Spinning seanslarını bırakmış sadece akşam iftar öncesi yüzmeye gelip suyun verdiği sakinlik ve serinlik sonrası koşa koşa iftar sofrasının başına gidiyordum.(Tabi pide, tulumba ve hurma bu bir ay boyunca serbest :). Genellikle Kesici Ekmek Fırınından ya da Sıcacık Fırın dan alınan pide ve tulumbalar, beni bekleyenlerin de iştahını kabartıyordu)
Yüzmeye gittiğim günlerde Spinning grubu ile iftar yemeği planı yaptık ve organizasyonu Trainer Fatma Temelli üstlenmişti. Bu sürede gruba yeni katılanlar da vardı ve onlarda Fatma hoca tarafından yemeğe davet edilmişti. Top atıldı çanak çömlek patladı ve muhabbetler edildi, güldük eğlendik, yenilerle tanışıp keyifli bir akşam geçirmiştik. tabi aşağıdaki fotoğrafı da çektirip anı kütüphanesine yüklemiştik.

İşte karşısına oturduğum bu güzel kadın, kısa sürelikte olsa muhabbetimizin odak noktası oluvermişti. Mimardı, arkeoloji ile iç içeydi ve Laodikea Kazı Başkanlığında çalışıyordu... Okuyan bilir bir önceki blog yazısında Elodeaa ile Aphrodisias ı gezip kendisinden de bahsetmiştim. Artık bu kadar detay yeter.

Neden bu kadar detaydan bahsettiğime gelince, çünkü artık ben, biz olduk. Bu dünya güzeli kadın benim hayat arkadaşım, eşim, sırdaşım, sevgilim ve nefesim oldu. Blogdan bu uzak kalış biraz da biz olmanın telaşı, heyecanı ve mutluluğundandı.

04-08-2014 de başlayan bu güzel birliktelik, bizim için anlamlı olan 04-04-2016 da nikâhımız ile ve 22-04-2016 Cuma günü de düğünümüz ile taçlandı ve artık biz bir mutlu bir aileyiz…

                            

Ve bu güzel dostlar, bizlerin bu mutlu gününün şahitleri olarak yerlerini aldılar... 

Kına gecesi ve düğünümüz ise yine nikahımız kadar bol kahkahalı, bol heyecanlı, çok kalabalık ve keyif dolu idi.





                                   

Bugün blogda yazmaya başlama sebebim ise çok daha anlamlı ve güzel bir güne denk getirmek istememdi. Bugün az önce yukarıda da tarihini verdiğim üzere düğünümüzün tam üçüncü ayı. Bizim yuvamızdaki tam üçüncü ayımız. 

Güzel karıcığım, nice üç, on üç, otuz üç, aylara ve yıllara. Nefesim ve hayatım iyi ki o iftar yemeğine geldin... Seni çok seviyorum, ya da şöyle mi demeliyim çeni çok çeviyom.

Bu anlamlı, kıymetli ve özel fotoğraflar ise 2010 yılında, tesadüf eseri yollarımızın kesiştiği, güzel ailenin babası Josh Hinton tarafından çekilmiştir.

 

Bomba gibi gezi ve notlarla kısa süre sonra devam edeceğiz. Ne de olsa evlendik, balayı gezileri ile yakında tekrar döneceğim. 

Haydi kalın sağlıcakla.