Ortalama bir yılı aşkın süredir yazamamanın verdiği özlem ile tüm bir yılı
yazacakmışım gibi geliyor. Ancak sakin davranarak kısa geçmişle tekrar satırlar
arasında dolaşmanın vaktinin geldiği aşikar. 2014 ün Temmuzuydu. Ramazan ayı
girdiğinde Spor sevdamı manevi huzur ve bereket için yavaşlatıp çok sevdiğim Spinning seanslarını
bırakmış sadece akşam iftar öncesi yüzmeye gelip
suyun verdiği sakinlik ve serinlik sonrası koşa koşa iftar sofrasının başına
gidiyordum.(Tabi pide, tulumba ve hurma bu bir ay boyunca serbest :).
Genellikle Kesici Ekmek Fırınından ya da Sıcacık Fırın dan alınan pide ve
tulumbalar, beni bekleyenlerin de iştahını kabartıyordu)
Yüzmeye gittiğim günlerde Spinning grubu ile iftar yemeği planı yaptık ve organizasyonu Trainer Fatma Temelli üstlenmişti. Bu sürede gruba yeni katılanlar da vardı ve onlarda Fatma hoca tarafından yemeğe davet edilmişti. Top atıldı çanak çömlek patladı ve muhabbetler edildi, güldük eğlendik, yenilerle tanışıp keyifli bir akşam geçirmiştik. tabi aşağıdaki fotoğrafı da çektirip anı kütüphanesine yüklemiştik.
Yüzmeye gittiğim günlerde Spinning grubu ile iftar yemeği planı yaptık ve organizasyonu Trainer Fatma Temelli üstlenmişti. Bu sürede gruba yeni katılanlar da vardı ve onlarda Fatma hoca tarafından yemeğe davet edilmişti. Top atıldı çanak çömlek patladı ve muhabbetler edildi, güldük eğlendik, yenilerle tanışıp keyifli bir akşam geçirmiştik. tabi aşağıdaki fotoğrafı da çektirip anı kütüphanesine yüklemiştik.
İşte karşısına oturduğum bu
güzel kadın, kısa sürelikte olsa muhabbetimizin odak noktası oluvermişti.
Mimardı, arkeoloji ile iç içeydi ve Laodikea Kazı Başkanlığında çalışıyordu...
Okuyan bilir bir önceki blog yazısında Elodeaa ile Aphrodisias ı gezip
kendisinden de bahsetmiştim. Artık bu kadar detay yeter.
Neden bu kadar detaydan
bahsettiğime gelince, çünkü artık ben, biz olduk. Bu dünya güzeli kadın benim
hayat arkadaşım, eşim, sırdaşım, sevgilim ve nefesim oldu. Blogdan bu uzak
kalış biraz da biz olmanın telaşı, heyecanı ve mutluluğundandı.
04-08-2014
de başlayan bu güzel birliktelik, bizim için anlamlı olan 04-04-2016 da nikâhımız
ile ve 22-04-2016 Cuma günü de düğünümüz ile taçlandı ve artık biz bir mutlu
bir aileyiz…
Ve bu güzel dostlar, bizlerin bu mutlu gününün şahitleri olarak yerlerini aldılar...
Bugün blogda yazmaya başlama sebebim ise çok daha anlamlı ve güzel
bir güne denk getirmek istememdi. Bugün az önce yukarıda da tarihini verdiğim
üzere düğünümüzün tam üçüncü ayı. Bizim yuvamızdaki tam üçüncü ayımız.
Güzel karıcığım,
nice üç, on üç, otuz üç, aylara ve yıllara. Nefesim ve hayatım iyi ki o iftar
yemeğine geldin... Seni çok seviyorum, ya da şöyle mi demeliyim çeni çok
çeviyom.
Bu anlamlı, kıymetli
ve özel fotoğraflar ise 2010 yılında, tesadüf eseri yollarımızın kesiştiği,
güzel ailenin babası Josh Hinton tarafından çekilmiştir.
Bomba gibi gezi ve notlarla kısa süre sonra devam edeceğiz. Ne de olsa evlendik, balayı gezileri ile yakında tekrar döneceğim.
Haydi kalın sağlıcakla.